nadenkertjes

Is degene,
die diep in gedachten verzonken is,
afstandelijk?

Is hartelijkheid
alleen oprecht
als het gemeend is?

Is beleefdheid
niet meer dan doen
alsof je goede manieren hebt?

Is degene attent
die je met je verjaardag nooit vergeet
een kaart te sturen?

Heeft degene die ordelijk is in zijn hoofd
zijn administratie ook op orde?

Ben je ordelijk of wel in orde
als je huis altijd maar netjes is?

Is je vriend degene die voor je klaar staat
als je hem of haar nodig hebt?

Is de waarheid datgene
dat altijd gezegd moet worden?
Of mogen we ook zwijgen?

Is zwijgen als er onrecht wordt gepleegd
het kenmerk van een lafaard?
Of is diegene alleen maar voorzichtig?

Is voorzichtigheid in deze tijd
hetzelfde als wantrouwen?

Wordt wantrouwen aangeleerd
door ouders
of door slechte ervaringen?

Is afstandelijkheid
het gevolg van verlegenheid
of van slechte ervaringen?

Denk daar maar eens diep over na

weinig

weinig
weten wij
wonderen
willen wij
wanhopig
worden wij

Allah in een oranje broek

- "Hoe ziet Allah er uit?" vraagt mijn zoontje van vier
- "We weten niet hoe Allah er uit ziet. Niemand weet dat, want niemand heeft Hem ooit gezien."
- "Als ik dood ben, zie ik Haar wel." Dat had ik hem al eens uitgelegd. Hij wou meteen dood.
- "We zeggen geen Haar maar Hem." Ik twijfel even of dit niet te filosofisch voor hem is, want een hem is Hij in feite ook niet. Dan besluit ik toch om de zaak nader te verklaren. "Maar toch is Allah geen man en ook geen vrouw."
- "Wat dan wel?" vraagt hij.
- Ik ontwijk de vraag op een handige manier: "Hij heeft geen ogen, neus of mond zoals wij, maar toch kan Hij zien, ruiken en praten. Zoals Hem is er niemand. Niemand ziet er uit als Hij." Ik zucht. Is dat niet mooi gezegd?
- "Ik denk dat Allah een oranje broek aan heeft." Allah ook al fan van Oranje. Ik wist niet dat Hij van voetballen hield.
- "Dat weet ik niet. Allah heeft geen kleren aan zoals ons."
- "O," concludeert hij met een begrijpelijke logica, "dan is Allah bloot."

Ik ben zo simpel

altijd al bang geweest
dat ze het door zouden hebben
ik ben
in wezen
zo simpel

mijn geheugen werkt als een zeef
mijn harde schijf
binnen een week
alweer gewist
ik ben
in wezen
zo simpel

mijn taal is van Jip en Janneke
ik kan niet doen alsof
zo simpel ben ik opgegroeid
ik ben
in wezen
zo simpel

laatst deed ik een test
IQ wel te verstaan
maar de uitslag was onmogelijk
want ik ben
in wezen
te simpel

Ik val vast door de mand
Ik rijd vast eens een scheve schaats
Ik trap nog wel een keer in mijn eigen valkuil
Ik loop zeker nog wel een keer tegen de lamp
Ik tuin er in
het kan niet anders
met open ogen

ik pep mezelf op met de boodschap
eenvoud siert de mens
ik geloof het wel
maar mijn onderbewuste niet

en dat onderbewuste
is helemaal niet zo simpel
eerder erg gecompliceerd
maar vooral ook bijzonder geleerd

eigenlijk
ben ik
best slim

I only ask of God

I Only Ask of God

I only ask of God,
that he won't let me be indifferent to the suffering
And let the very dry up doesn't find me,
empty and without having given my everything

I only ask of God,
that he won't let me be indifferent to the war
It is a big monster which treads hard,
on the poor innocence of people
It is a big monster which treads hard,
on the poor innocence of people.

I only ask of God,
that he won't let me be indifferent to the injustice
That they do not slap my other cheek,
after a claw has scratched my whole body

Solo le pido a Dios
Que la guerra no me sea indiferente
Es un monstro grande y pisa fuerte
Toda la pobre inocencia de la gente
Es un monstro grande y pisa fuerte
Toda la pobre inocencia de la gente

(Outlandish)

Even weer klein zijn

Je hebt van die dagen
Energie voor tien
Dan moet ik het doen
Ik boen en boen
Koffie als oppepper
Gedrevenheid
Paardekracht
Tot diep in de nacht

Je hebt van die dagen
's Ochtends al moe
Gevloerd
't Stof loert en loert
Kruidenthee
Het zit me niet mee
Kinderen zeuren
Manlief depressief
Om negen uur in mijn nest
Heb eigenlijk lak aan de rest

Maar ik geef niet toe
Aan dat gedoe
De vermoeidheid
In mijn lichaam
En in mijn hoofd
Een spel met mijn kinderen
Ik het kind
zij vader en moeder
Kusje op mijn wang
verhaaltje lezen
Oogjes toe

Je hebt van die dagen
dat je even weer klein wil zijn

Vredig

daar ligt hij
mijn jongste
vredig slapend in het grote bed
buiten tjilpen de vogels
vlak voor de zonsondergang
en verder is er geen geluid
alleen vrede

de dag van vandaag was niet zo vredig
gekissebis met zijn grote zus
over het mijn en het dijn
ik had de afstandsbediening
de Nintendo doet het niet meer
mag ik nog een danoontje
in de broodtrommel zit nog een korst
die moet eerst op zegt mamma

hij eet die niet meer
want zijn buikje doet echt zeer
hij wil niet naar de w.c.
want daar zit een spin
hij houdt nooit meer van mij
als hij nu naar bedje moet

met een truuk
toch nog in bed
veel te laat dat wel
fluistert hij in mijn oor
mamma, ik vind je zo lief
en hij kijkt me aan
met zijn grote ogen
mamma is verkocht
verknocht

binnen één minuut
is hij vertrokken
naar dromenland

welterusten mijn kind

De Tijd

Bij de Tijd

Waarlijk, de mens lijdt verlies

Behalve degenen die geloven

en goede daden verrichten

die elkaar aanmoedigen

tot het spreken van de waarheid

en die elkaar aanmoedigen

om geduld te tonen

(De Koran, hoofdstuk: de Tijd)

erger dan een varken

Een eeuweling zei ooit tegen mij

Een mens is erger dan een varken
want een varken
gaat liggen in de hoek
als zijn buik vol is
maar zo niet de mens
die roept
als zijn buik vol is

wat eten wij vanavond?

(Toen ik stage liep als journaliste bij het Nieuwsblad van het Noorden in 1986/1987 interviewde ik de eeuweling. Zijn woorden ben ik nooit vergeten)

Volgegeten

Mijn buik volgegeten
'k was even vergeten
bewust onbewust
dat weet ik niet meer
dat 'k over de grens was
mijn ogen vol lust
'k wou steeds meer en meer