woensdag 22 mei 2013

Eigen huis, eigen tuin


Sommige mensen zullen hun wenkbrauwen fronsen. Ze zullen mij veroordelen. Maar dat neem ik maar voor lief. Elk mens is verantwoordelijk voor zijn eigen daden. Bovendien heb ik al vaker gemerkt dat mensen mij de rug toe keren. Bijvoorbeeld omdat ik anders gekleed ben, of omdat ze horen dat ik een werkende vrouw ben die met mannen samenwerkt. Deze keer gaat het echter om de hypotheek die op ons huis rust die wij gedurende 30 jaar lang zullen moeten aflossen waarbij we een deel kwijt zijn aan rente. Ja, we hebben een eigen woning.

Ik ben opgegroeid op de boerderij met een groot erf, een grote tuin en een grote schuur. Ik had kortom veel ruimte, de mogelijkheid om met mijn blote voeten in het gras te lopen en de radslag te doen, in de appelboom te klimmen, te rolschaatsen in de schuur of om met mijn pa en zussen een potje tafeltennis te spelen in ‘het stookhok’. Ik heb na mijn jeugd in veel kleinere ruimtes moeten bivakkeren, meestal in flats, waar ik het miste om vanuit huis direct de tuin in te lopen. Of om langs het kanaal te gaan zitten en te filosoferen. Toen ik in Parijs woonde - de plaats waar ik mijn man leerde kennen - bungelde ik wel eens met mijn voeten in de Seine, omdat ik de wateren van Nederland zo miste.

Toen mijn man en mij de mogelijkheid werd geboden om het huis te kopen, dat we huurden, waarbij wij veel goedkoper uit zouden zijn dan als wij zouden blijven huren, onderzochten wij wat de islam daarvan zei. In eerste instantie lieten wij ons leiden door wat de meeste geleerden zeggen. Een huis kopen is op basis van rente en rente is haram. Punt uit.

Met de tijd hoorden wij echter dat er ook geleerden zijn die een andere  mening zijn toegedaan. Het kopen van een huis zou niet verboden maar makruh (afgeraden). Mijn man en ik hebben istighara verricht - het gebed waarbij je Allah om Leiding vraagt - en op basis daarvan hebben we ons besluit genomen.

Ik heb er nooit spijt van gehad. Toen we in ons huidige woning terecht kwamen als eigenaar, voelde het als een enorme gunst. “Mag ik hier wonen?” Deze dankbaarheid voel ik tot vandaag de dag. Toch heb ik er nooit mee te koop gelopen, want het is niet fijn om met de nek aangekeken te worden door ‘de gemeenschap’. Ik hoef echter geen verantwoordelijkheid af te leggen aan de gemeenschap. Die leg ik wel af aan mijn Schepper op de Dag des Oordeels.


Het is niet zo, dat ik blij ben met de rente. Integendeel. Rente is immoreel. Rente is destructief. Rente leidt er toe dat de rijken steeds rijker worden en de armen steeds armer. Daarom keuren alle wereldgodsdiensten rente af. Maar wij leven in een wereld waarin we niet lijken te kunnen ontsnappen aan rente. Over alles wat we kopen, betalen wij rente, leerde ik uit het boek van econoom Ad Broere met de titel ‘Geld komt uit het niets’. Als het vuil wordt opgehaald, betaal je rente, als je huur betaalt, is een deel daarvan rente, als je eten koopt, betaal je daarover rente. De rente wordt namelijk doorberekend in de prijs. Volgens de Duitse professor dr. Margrit Kennedy  betalen wij gemiddeld 40 % rente op alle prijzen van onze goederen en diensten.
Ons hele geldsysteem is gebaseerd op rente. Nagenoeg alle banken in de wereld werken met rente. Na 9/11 heeft de bankelite ook bankvestigingen in Afghanistan, Irak en Lybië  gevestigd. Men creëert eerst een oorlog in het land om vervolgens in de wanorde die er ontstaat bijna onopgemerkt een eigen bank te stichten en aldus het geldstelsel onder controle te krijgen. Hiermee wordt de macht en de rijkdom van een kleine elite verder vergroot.

Daarom wordt het tijd voor een ander, alternatief geldsysteem. Voor banken die renteloos bankieren aanbieden, zoals islamitische banken. Als die mogelijkheid er komt, dat wij ons huis zonder rente te betalen, kunnen kopen, dan sta ik vooraan in de rij. Tot die tijd geniet ik van mijn eigen huis en eigen tuin.

Dit artikel was eerder gepubliceerd in Moslim Vandaag Exclusief

Geen opmerkingen: